Gel de bu hakemin olduğu yerde top oyna.
ABD'nin hakemi de garip kardeşim
Totti'den hakeme : Ne koydun lan kafana
Gel de bu hakemin olduğu yerde top oyna.
Gel de bu hakemin olduğu yerde top oyna.
UJFALUSI: Geç bulduk erken kaybettik
İtalyanların dediği gibi biriydi o GRANDE CAPITANO yani BÜYÜK KAPTAN.
Üstünde ki "17" numarasını çıkardı Burak Yılmaz mutlu olsun diye hiç düşünmeden verdi. 1 senede çok sevildi çünkü her şeyini verdi sonra sakatlandı 1 sene neredeyse hiç oynamadı "eğer isterlerse 1 sene bedava oynarım" dedi. TFF nin müthiş 6+0+4 kuralı onu bizden kopardı. Pazartesi vedaya geliyor.
Biz seni çok sevdik bizi unutma UFA
 |
| TOMAS UJFALUSI |
Biz seni çok sevdik bizi unutma UFA
Deplasman gibi deplasman Kayseri
Başlıktan belki Kayseri takımlarından biri ile karşılaştığımız düşünülebilir ama yok öyle bir şey, klasik süper kupa galibiyetimizi bu sene Kayseri'ye vermişler. Biz de kupamızı aldık geldik.
Cumartesi akşam sokakta başlayan gırgır şamata Kayseri'ye gideceğimiz otobüsü görünce yerini sessiz bir hüzne bıraktı. Gelen iki otobüsün bir tanesi 20 yaşında diğeri ise görüntü güzel ama
sağ tarafı çöküktü. Neyse artık klasikleşen 45 kişilik otobüse binen 55 kişi sorun değildi derken diğer otobüsün lastiği patladığı haberi gelince otobüste yapılan tezahüratlar yerini bir anlığına sessiz çığlıklara bıraktı. Artık otobüste 75 kişiydik. Ama bu bile deplasman samimiyetini ve özlemini bozamadı yeni tezahüratlar, nostalji derken 15 saatlik yolculuk başladı.
Otobüste klimanın çıkardığı ses uçak motorlarının sesi gibiydi. Ortalama 50 km hız ile yaptık yolculuğumuzu ve neredeyse mola vermeden. İnsanlar uyumuyor adeta bayılıyordu. Yerde yatanlar, üç kişi oturanlar, ayaktakiler hatta oturanlarda şöföre karşı oluşan antipati gezi olayları esnasında polise karşı oluşan antipati düzeyine ulaşmak üzereydi ki mola ve yemek imdada yetişti.
Kayseri'ye varmış olmamız da bir şeye yaramıyordu polis iki rakip taraftarını karşılaştırmamak için kendince strateji geliştirmiş ama kendi de çözememiş. O yüzden bi oraya bi oraya savruldular hatta stadın caddeye yakın kısmında ki çimlere yatmayı izin vermedi sebebi otobüs taşlanıyormuş. Ulan beyinsiz gitti orda önlem al. Ama zaten beyin lens olduğu için çözümsüzlük üreten bir kurum polislik.
Neyse tipik derbi gerginlikleri. tribün üstünlüğünü ele almak derken Drogba'nın golü yada kafası ile ateş etmesi mi desek bilemedim sonrası zaten makara. Karşında sana makara için her gün ayrı argüman veren rakibin var nasıl makara yapmayasın.
Deplasman dönüşü insanların yorgunluğu görülmeliydi ama kısmetimize dönüş otobüsü normaldi ve herkes oturdu. Oturdu derken oturduğu yerde bayıldı. Otobüsümüz o kadar yavaştı ki yol üzerinde yaşanan olayları hep geriden takip ettik. Olay bitiyor biz geçiyoruz. Olayın ne olduğunu anlatmayacağım ama BH diye bir grup var onlar gitgide büyümeye devam ediyorlar. Onlara iyi bakılsın onlar tribünün son mezunları.
15 saatlik Kayseri yolculuğundan sonra 14 saatlik İstanbul yolculuğu ve alıştığımız üzere bir kupa daha. Bu deplasman bize sezonun artık fiilen başladığını gösterdi. Abisi ile kardeşi ile
Allah yolumuzu açık etsin.
Ha bu arada biri psikolojik üstünlük mü dedi ?
Cumartesi akşam sokakta başlayan gırgır şamata Kayseri'ye gideceğimiz otobüsü görünce yerini sessiz bir hüzne bıraktı. Gelen iki otobüsün bir tanesi 20 yaşında diğeri ise görüntü güzel ama
sağ tarafı çöküktü. Neyse artık klasikleşen 45 kişilik otobüse binen 55 kişi sorun değildi derken diğer otobüsün lastiği patladığı haberi gelince otobüste yapılan tezahüratlar yerini bir anlığına sessiz çığlıklara bıraktı. Artık otobüste 75 kişiydik. Ama bu bile deplasman samimiyetini ve özlemini bozamadı yeni tezahüratlar, nostalji derken 15 saatlik yolculuk başladı.
Otobüste klimanın çıkardığı ses uçak motorlarının sesi gibiydi. Ortalama 50 km hız ile yaptık yolculuğumuzu ve neredeyse mola vermeden. İnsanlar uyumuyor adeta bayılıyordu. Yerde yatanlar, üç kişi oturanlar, ayaktakiler hatta oturanlarda şöföre karşı oluşan antipati gezi olayları esnasında polise karşı oluşan antipati düzeyine ulaşmak üzereydi ki mola ve yemek imdada yetişti.
Kayseri'ye varmış olmamız da bir şeye yaramıyordu polis iki rakip taraftarını karşılaştırmamak için kendince strateji geliştirmiş ama kendi de çözememiş. O yüzden bi oraya bi oraya savruldular hatta stadın caddeye yakın kısmında ki çimlere yatmayı izin vermedi sebebi otobüs taşlanıyormuş. Ulan beyinsiz gitti orda önlem al. Ama zaten beyin lens olduğu için çözümsüzlük üreten bir kurum polislik.
Deplasman dönüşü insanların yorgunluğu görülmeliydi ama kısmetimize dönüş otobüsü normaldi ve herkes oturdu. Oturdu derken oturduğu yerde bayıldı. Otobüsümüz o kadar yavaştı ki yol üzerinde yaşanan olayları hep geriden takip ettik. Olay bitiyor biz geçiyoruz. Olayın ne olduğunu anlatmayacağım ama BH diye bir grup var onlar gitgide büyümeye devam ediyorlar. Onlara iyi bakılsın onlar tribünün son mezunları.
15 saatlik Kayseri yolculuğundan sonra 14 saatlik İstanbul yolculuğu ve alıştığımız üzere bir kupa daha. Bu deplasman bize sezonun artık fiilen başladığını gösterdi. Abisi ile kardeşi ile
Allah yolumuzu açık etsin.
Ha bu arada biri psikolojik üstünlük mü dedi ?
Emirates Deplasmanı
Bir deplasman ki sonunda kupa var...
Deplasman anılarını hep en çok sevdiğim anılardır. İçinde birlik,zorluk,kardeşlik vardır.
İki kişi İstanbul'dan Londra'ya yola çıktık. Biletimiz bile yoktu ve gittiğimiz sadece hazırlık maçıydı. Londra'ya tam inişe geçiyoruz derken türbülans ve Londra üzerinde atılan 4-5 turun ardından artık Heathrow havaalanındayız. Bizi twitterın ünlü bir ismi karşıladı namı diğer FTW :) Cuma günü vardığımız Londrada önce yemek, biraz turistik gezi derken akşam oldu ve ultrAslan İngiltere ye üyesi kardeşimiz Tolga Vezir'in evine yerleştik. Sağolsun bizi kendi evimizde hissettirdi. Akşam evde otururken bahsi geçen Hollanda'dan, Berlin'den ve Belçika'dan gelecek insanlardı. Bir hazırlık maçı ve Avrupa'nın bir çok şehrinden gelen insanlar...
Uzun lafın kısası cumartesi oldu ve Porto maçı geldi çattı. Maç saat 14:00 da ve stada yaklaşık 2 km ötede bulunan Highbury Islington adlı metro istasyonundan stada kortej vardı. Yürüyüş esnasında polis yaklaşık 100-150 kişi için önlem aldı ama sanki savaş çıkacak gibi gergindiler.
Stada yüründü hiç gerginlik yok hatta stada girildi hala gerginlik yok. Davullar ve pankartlara müsaade edildi, hatta topluca durmamıza da müsaade edildi. Bu yazdıklarımın hepsi şaşırtıcı şeylerdi ama herşey 4. dakika normale döndü. Önce güvenlik görevlileri oturmamızı istediler ardından polis bizim biletlerimizin üstünde ki koltuklara oturmamızı istedi. Daha sonra güzel bir dümen hoooop dışarıdayız. Sonuç iki gözaltı ve maçı sadece stadın içinden gelen seslerle takip etmeye çalışmak.
İlk gün stadtan atılınca grup polis tarafından bir yere kadar götürüldü ve stadtan uzaklaştırıldı ama kimse dağılmadı hep birlikte bir parkta oturup muhabbet sohbet ve kritik yapıldı. Yarın ne yapacağız diye...
Pazar Arsenal maçı... Yine aynı istasyondan kortej. yine stada beraber girdik ilk günden farklı olarak herkes kendi koltuğuna oturdu ama sadece 1 dakikalığına :) beraber maçı izledik beraber tezahürat yaptık beraber bağırdık beraber çıldırdık. Bunun sonucunda 1-0 geriden gelip Arsenale koyan takımımız kupayı aldı biz de taraftarlığı tamamen unutan Arsenal seyircisine tribün atmosferinin nasıl olması gerektiğini gösterdik. Umarım ders almışlardır. STAND UP AND SUPPORT YOUR TEAM...
Asıl yazacaklarım bunlar değil aslında. İngiltere'ye yapılan bu deplasman bana bir kez daha şunu gösterdi tribün kardeşliği hiç bir şekilde akıl ve mantık ile ifade edilemez. Hiç tanımadığın insanları evinde ağırla, onlar için bilet bul, onlarla birlikte polisle mücadele et, rakip takım taraftarlarını çıldırt... Kolay iş değil bunlar aga.
ultrAslanı seversiniz sevmezsiniz onu bilmem ama ultrAslan Avrupa bu organizasyonun en önemli parçalarındandır. Bunu Avrupa deplasmanlarında daha net anlıyorsunuz.
Düşünsenize Belçika,Hollanda,Almanya,Türkiye ve hatta Danimarkadan insanlar sadece Galatasaray'ın hazırlık maçı için Londra'da buluşuyorve iki günde toplam 95 dk maç izliyor. Bunu açıklayabilecek ne bir felsefe ne de bir bilim dalı var.Biz buna Galatasaray Sevdası diyoruz.
Ben şahsım adına başta Sercan, Tolga, Erhan, Ökkeş ve adı aklıma gelmeyen tüm kardeşlerime teşekkür ediyorum. Bizi ağırladıkları için değil içlerinde taşıdıkları Galatasaray ve tribün aşkı için. Galatasaray adının geçtiği HERYERDEYİZ... (Bu sloganı ultrAslan Uni de iken bulan kardeşim Nuri Selçuk Tunceli'ye de sonsuz teşekkürler )
İki kişi İstanbul'dan Londra'ya yola çıktık. Biletimiz bile yoktu ve gittiğimiz sadece hazırlık maçıydı. Londra'ya tam inişe geçiyoruz derken türbülans ve Londra üzerinde atılan 4-5 turun ardından artık Heathrow havaalanındayız. Bizi twitterın ünlü bir ismi karşıladı namı diğer FTW :) Cuma günü vardığımız Londrada önce yemek, biraz turistik gezi derken akşam oldu ve ultrAslan İngiltere ye üyesi kardeşimiz Tolga Vezir'in evine yerleştik. Sağolsun bizi kendi evimizde hissettirdi. Akşam evde otururken bahsi geçen Hollanda'dan, Berlin'den ve Belçika'dan gelecek insanlardı. Bir hazırlık maçı ve Avrupa'nın bir çok şehrinden gelen insanlar...
Uzun lafın kısası cumartesi oldu ve Porto maçı geldi çattı. Maç saat 14:00 da ve stada yaklaşık 2 km ötede bulunan Highbury Islington adlı metro istasyonundan stada kortej vardı. Yürüyüş esnasında polis yaklaşık 100-150 kişi için önlem aldı ama sanki savaş çıkacak gibi gergindiler.
Stada yüründü hiç gerginlik yok hatta stada girildi hala gerginlik yok. Davullar ve pankartlara müsaade edildi, hatta topluca durmamıza da müsaade edildi. Bu yazdıklarımın hepsi şaşırtıcı şeylerdi ama herşey 4. dakika normale döndü. Önce güvenlik görevlileri oturmamızı istediler ardından polis bizim biletlerimizin üstünde ki koltuklara oturmamızı istedi. Daha sonra güzel bir dümen hoooop dışarıdayız. Sonuç iki gözaltı ve maçı sadece stadın içinden gelen seslerle takip etmeye çalışmak.
İlk gün stadtan atılınca grup polis tarafından bir yere kadar götürüldü ve stadtan uzaklaştırıldı ama kimse dağılmadı hep birlikte bir parkta oturup muhabbet sohbet ve kritik yapıldı. Yarın ne yapacağız diye...
Pazar Arsenal maçı... Yine aynı istasyondan kortej. yine stada beraber girdik ilk günden farklı olarak herkes kendi koltuğuna oturdu ama sadece 1 dakikalığına :) beraber maçı izledik beraber tezahürat yaptık beraber bağırdık beraber çıldırdık. Bunun sonucunda 1-0 geriden gelip Arsenale koyan takımımız kupayı aldı biz de taraftarlığı tamamen unutan Arsenal seyircisine tribün atmosferinin nasıl olması gerektiğini gösterdik. Umarım ders almışlardır. STAND UP AND SUPPORT YOUR TEAM...
Düşünsenize Belçika,Hollanda,Almanya,Türkiye ve hatta Danimarkadan insanlar sadece Galatasaray'ın hazırlık maçı için Londra'da buluşuyorve iki günde toplam 95 dk maç izliyor. Bunu açıklayabilecek ne bir felsefe ne de bir bilim dalı var.Biz buna Galatasaray Sevdası diyoruz.
Ben şahsım adına başta Sercan, Tolga, Erhan, Ökkeş ve adı aklıma gelmeyen tüm kardeşlerime teşekkür ediyorum. Bizi ağırladıkları için değil içlerinde taşıdıkları Galatasaray ve tribün aşkı için. Galatasaray adının geçtiği HERYERDEYİZ... (Bu sloganı ultrAslan Uni de iken bulan kardeşim Nuri Selçuk Tunceli'ye de sonsuz teşekkürler )
SONSUZA DEK
